ਗੜ੍ਹਸ਼ੰਕਰ, 28 ਮਈ- ਪਿਪਲੀਵਾਲ ਪਿੰਡ ਦੀ ਰਾਧਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਮੰਡਲ ਅਤੇ ਮਾਂ ਜਵਾਲਾ ਜੀ ਜਾਗਰਣ ਕਮੇਟੀ ਅਤੇ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਸੰਗਤ ਅਤੇ ਭਗਵਾਨ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਭਗਤਾਂ ਵੱਲੋਂ ਪਹਿਲੀ ਸ਼੍ਰੀਮਦ ਭਾਗਵਤ ਕਥਾ ਦਾ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਕਥਾ ਵਿਆਸ ਗੱਦੀ ਵਿਆਸ ਆਚਾਰੀਆ ਜਗਮੋਹਨ ਦੱਤ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਜੀ ਨੇ ਇਸ ਮੌਕੇ ਭਗਤੀ ਦਾ ਅਜਿਹਾ ਆਨੰਦ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਕਥਾ ਦੇ ਸੱਤਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਪੂਰੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਭਗਵਾਨ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਰੰਗੇ ਗਏ। ਦ੍ਰਿਸ਼ ਅਜਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਪੰਡਾਲ ਛੋਟਾ ਪੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਪੰਡਾਲ ਬ੍ਰਿੰਦਾਵਨ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ।
ਭਗਵਾਨ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂ ਇੰਨੇ ਖੁਸ਼ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ ਕਿ ਹਰ ਪਾਸੇ ਜੈ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ, ਜੈ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਅਰੇ ਸੁਣਾਈ ਦਿੱਤੇ। ਕਥਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਜਲੂਸ ਵੀ ਕੱਢਿਆ ਗਿਆ।
ਇਹ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜਲੂਸ ਪਿਪਲੀਵਾਲ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਬੀਨੇਵਾਲ, ਬੀਨੇਵਾਲ ਅੱਡਾ ਝੁੰਗੀਆਂ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਕੋਕੋਵਾਲ ਮਾਜਰੀ ਤੱਕ ਦੁਬਾਰਾ ਪਿਪਲੀਵਾਲ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਜਿੱਥੇ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੇ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ, ਉੱਥੇ ਹੀ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਦੇ ਸਵਾਗਤ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤੇ ਗਏ।
ਸ਼੍ਰੀਮਦ ਭਾਗਵਤ ਮਹਾਂਪੁਰਾਣ ਕਥਾ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ, ਆਚਾਰੀਆ ਜਗਮੋਹਨ ਦੱਤ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਜੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕਥਾ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ।
ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ ਗਈ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਸ਼ਰਾਬੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦਾ ਵੀ ਅਪਮਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਬੁਰਾਈਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਸ਼੍ਰੀਮਦ ਭਾਗਵਤ ਕਥਾ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਮਾਜਿਕ ਬੁਰਾਈਆਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਲਈ ਰਚੀ ਗਈ ਸੀ। ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਕਹਾਣੀ ਜਿਸ ਰਾਹੀਂ ਜੀਵਨ ਜੀਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਹੀ ਨਹੀਂ ਭਾਵ ਸਾਗਰ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਭੂਤ ਆਤਮਾ ਦਾ ਵੀ ਕਲਿਆਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਕਥਾ ਦੇ ਦੂਜੇ ਦਿਨ, ਇਹ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸ਼੍ਰੀਮਦ ਭਾਗਵਤ ਕਥਾ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ, ਭਗਵਾਨ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰੇ ਸ਼ੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੂੰ ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਭੇਜਿਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਸ਼੍ਰੀਮਦ ਭਾਗਵਤ ਕਥਾ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ। ਦੂਜੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ, ਰਾਜਾ ਪਰੀਕਸ਼ਿਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ ਗਈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲੇ ਸਰਾਪ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਰਾਜਾ ਨੂੰ ਸੰਤਾਂ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਸੱਤਵੇਂ ਦਿਨ ਹੋਣੀ ਸੀ। ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਜੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਸੰਤ, ਬ੍ਰਾਹਮਣ, ਗੁਰੂ ਜਾਂ ਗਾਂ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੋ, ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।
ਤੀਜੇ ਦਿਨ, ਬੱਚੇ ਧਰੁਵ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ ਗਈ। ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਧਰੁਵ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਸਾਢੇ ਪੰਜ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਭਗਤੀ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕਰੀਏ, ਤਾਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਲੱਭਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਰਾਜੇ ਆਪਣਾ ਰਾਜ ਛੱਡ ਕੇ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉੱਥੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ, ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਨਾ ਛੱਡਣ ਕਾਰਨ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਹਿਰਨ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਗਲਾ ਜਨਮ ਹਿਰਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਹਿਰਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਰਾਜਾ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਪਿਛਲਾ ਜਨਮ ਯਾਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਘਰ ਛੱਡ ਕੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਤਪੱਸਿਆ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਉੱਥੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਚੀਜ਼ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਮਨ ਸਮਾਜਿਕ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਉਲਝ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਿਰਫ਼ ਸੰਸਾਰਕ ਰਹਿਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਤਸੰਗ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਿਤਨੇਮ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ ਗਈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਨਾਮ ਨਾਰਾਇਣ ਰੱਖਣ ਨਾਲ ਭਗਵਾਨ ਨਾਰਾਇਣ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਬੁਲਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾਰਾਇਣ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਉਸ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਵਰ੍ਹਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਭਗਤ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵੀ ਸੁਣਾਈ ਗਈ। ਦੈਂਤਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਜਨਮੇ, ਭਗਤ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਨੇ ਆਪਣੀ ਭਗਤੀ ਨਾਲ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਸਾਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਜਾਤ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੇਖ ਕੇ ਦਇਆ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਭਗਤੀ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਲੋਕ ਭਜਨ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਚੌਥੇ ਦਿਨ, ਰਾਜਾ ਬਾਲੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਈ ਗਈ। ਇਹ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਰਾਜਾ ਬਾਲੀ ਨੇ ਗਊਆਂ ਅਤੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜਾ ਵਜੋਂ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਕੋਲ ਇੱਕ ਅਟੁੱਟ ਕਵਚ ਸੀ, ਉਹ ਕਵਚ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਸਾਧਨਾ ਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਿੱਸਾ ਸੁਣਾਇਆ ਗਿਆ ਕਿ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਮੰਦਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਕੀਰਤਨ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਅਜਿਹੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਟੁੱਟ ਰਾਜ ਵੀ ਮਿਲੇਗਾ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਿੱਸੇ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦਾ ਜਨਮ ਮਾਤਾ ਯਸ਼ੋਦਾ ਅਤੇ ਨੰਦ ਬਾਬਾ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਗੋਕੁਲ ਵਿੱਚ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਵੰਡ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦੇ ਸਨ। "ਮੇਰੀ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਆ ਸ਼ਾਮਾ" ਪਿੰਕਾ ਭੂੰਬਲਾ ਪਿਪਲੀਵਾਲ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੇ ਇਸ ਭਜਨ 'ਤੇ ਪੂਰਾ ਪੰਡਾਲ ਸ਼ਰਧਾ ਨਾਲ ਡੁੱਬ ਗਿਆ।
ਪੰਜਵੇਂ ਦਿਨ ਦੀ ਕਥਾ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਜੀ ਨੇ ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀਆਂ ਬਚਪਨ ਦੀਆਂ ਲੀਲਾਵਾਂ 'ਤੇ ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਚਾਨਣਾ ਪਾਇਆ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੱਖਣ ਚੋਰੀ ਕਰਨ ਅਤੇ ਗੋਵਰਧਨ ਪਹਾੜ ਚੁੱਕਣ ਦੀ ਲੀਲਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।
ਕਥਾ ਦੇ ਛੇਵੇਂ ਦਿਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਐਪੀਸੋਡ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਆਚਾਰੀਆ ਜਗਮੋਹਨ ਦੱਤ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਹੈ ਅਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਹੋਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਵਰਦਾਨ ਹੈ। ਛੇਵੇਂ ਦਿਨ, ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਨੇ "ਮੇਰੀ ਬਨ ਗਈ ਸ਼ਾਮ ਮਜਬੂਰੀ, ਤੇਰੇ ਕਰਨੇ ਦੀਦਾਰ ਜਰੂਰੀ" ਗਾਇਆ। ਕਥਾ ਦੌਰਾਨ, ਤਿੰਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੜਾਅ ਸਜਾਏ ਗਏ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਖਿੱਚ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਸਨ। ਕਥਾ ਦੇ ਸੱਤਵੇਂ ਦਿਨ, ਐਪੀਸੋਡ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੇ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਇੱਥੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਅੰਦਰ ਹੈ ਅਤੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਬਾਹਰ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਭਜਨ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ। ਕਥਾ ਦੌਰਾਨ ਸੁਦਾਮਾ ਬਾਰੇ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਚਾਰੀਆ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਿਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਚੰਗੇ ਕਰਮ ਹਨ, ਉਹ ਸੁਦਾਮਾ ਹੈ।
ਸੱਤਵੇਂ ਦਿਨ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੰਦਰਭਾਂ ਵਿੱਚ, ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਨਸ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ ਦੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤਰੀਕੇ ਦੱਸੇ ਗਏ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਕਥਾ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਣ ਲਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਝੁਕਾਉਣਗੇ ਅਤੇ ਨਸ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣਗੇ, ਰੁੱਖ ਲਗਾਉਣਗੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਧਰਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨਗੇ। ਬਿੰਦੂ ਭੂੰਬਲਾ ਨੇ ਸ਼੍ਰੀਮਦ ਭਾਗਵਤ ਮਹਾਂਪੁਰਾਣ ਕਥਾ ਨੂੰ ਸਫਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਾਰੇ ਸਹਿਯੋਗੀਆਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ। ਕਥਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਅਹੁਦਿਆਂ ਤੋਂ ਆਏ ਪਤਵੰਤਿਆਂ ਦਾ ਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।