ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ, 10 ਮਾਰਚ, 2025- ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਫੈਸ਼ਨ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ ਐਂਡ ਵੋਕੇਸ਼ਨਲ ਡਿਵੈਲਪਮੈਂਟ (ਯੂਆਈਐਫਟੀ ਐਂਡ ਵੀਡੀ), ਜੋ ਕਿ ਇੰਡੀਅਨ ਕੌਂਸਲ ਆਫ਼ ਸੋਸ਼ਲ ਸਾਇੰਸ ਰਿਸਰਚ (ਆਈਸੀਐਸਐਸਆਰ) ਦੁਆਰਾ ਸਪਾਂਸਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਕਲਾ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਦੀ ਮੇਜ਼ਬਾਨੀ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਕਲਾ ਰੂਪਾਂ ਦੀ ਅਮੀਰ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਮਹੱਤਤਾ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਮਨਾਇਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਨੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ, ਸਿੱਖਿਆ ਸ਼ਾਸਤਰੀਆਂ ਅਤੇ ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਸਦੀਵੀ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਅਤੇ ਸੰਭਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ।
ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਯੂਆਈਐਫਟੀ ਐਂਡ ਵੀਡੀ ਦੇ ਚੇਅਰਪਰਸਨ ਡਾ. ਪ੍ਰਭਦੀਪ ਬਰਾੜ ਦੇ ਸਵਾਗਤੀ ਭਾਸ਼ਣ ਨਾਲ ਹੋਈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਡਾ. ਬਰਾੜ ਨੇ ਇੱਕ ਡੂੰਘੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਵਾਦ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਰਵਾਇਤੀ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਕਲਾ ਰੂਪਾਂ ਨੂੰ ਸਮਕਾਲੀ ਕਲਾਤਮਕ ਅਭਿਆਸਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਅੱਜ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵੀਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਇਹਨਾਂ ਕਲਾ ਰੂਪਾਂ ਦੀ ਸਾਰਥਕਤਾ ਅਤੇ ਪਛਾਣ, ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯੋਗਤਾ 'ਤੇ ਵੀ ਚਾਨਣਾ ਪਾਇਆ।
ਮੁੱਖ ਭਾਸ਼ਣ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਲਾਕਾਰ ਪ੍ਰੋ. ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਤੰਵਰ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਪ੍ਰੋ. ਤੰਵਰ ਨੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਕਲਾ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮਹੱਤਵ ਬਾਰੇ ਸੂਝ-ਬੂਝ ਨਾਲ ਰੌਸ਼ਨ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਸਮਝਾਇਆ ਕਿ ਇਹ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਲਈ ਇੱਕ ਮਾਧਿਅਮ ਵਜੋਂ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅੱਜ ਦੇ ਰਚਨਾਤਮਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਢੁਕਵੀਂ ਹੈ।
ਆਈ.ਸੀ.ਐਸ.ਆਰ. ਦੇ ਆਨਰੇਰੀ ਡਾਇਰੈਕਟਰ, ਪ੍ਰੋ. ਉਪਾਸਨਾ ਜੋਸ਼ੀ ਸੇਠੀ, ਨੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸੰਭਾਲਣ ਵਿੱਚ ਇਸ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਵਰਗੇ ਪਲੇਟਫਾਰਮਾਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਮੁੱਖ ਮਹਿਮਾਨ ਪ੍ਰੋ. ਯੋਜਨਾ ਰਾਵਤ, ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਖੋਜ ਦੇ ਡੀਨ, ਨੇ ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਰੰਪਰਾ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਜੜ੍ਹਾਂ ਵਾਲੀ ਕਲਾ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ, ਬੌਧਿਕ ਅਤੇ ਸਿਰਜਣਾਤਮਕ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕੀਤਾ।
ਸੈਸ਼ਨ I: ਕਲਾਕਾਰ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ, ਤਿੰਨ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਨੁਭਵ ਸਾਂਝੇ ਕੀਤੇ। ਪੰਕਜ ਸਰੋਜ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜਲ-ਰੰਗੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਾਂ 'ਤੇ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ, ਡਾ. ਵਿਸ਼ਾਲ ਭਟਨਾਗਰ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਮੂਰਤੀਆਂ 'ਤੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਵਿਰਦੀ ਨੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਲਾਤਮਕ ਮਾਧਿਅਮਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣ ਬਾਰੇ ਸੂਝ-ਬੂਝ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ।
ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਸੈਸ਼ਨ II: ਵਿਹਾਰਕ ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਨਾਲ ਸਮਾਪਤ ਹੋਈ, ਜਿਸਦੀ ਅਗਵਾਈ ਡਾ. ਆਨੰਦ ਸ਼ਿੰਦੇ ਅਤੇ ਸੋਨਲ ਏ. ਸਿੰਘ ਨੇ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਭਾਗੀਦਾਰਾਂ ਨੇ ਰਵਾਇਤੀ ਅਤੇ ਸਮਕਾਲੀ ਕਲਾ ਰੂਪਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਵਾਲੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤਾ। ਵਰਕਸ਼ਾਪ ਇੱਕ ਸਫਲ ਅਤੇ ਭਰਪੂਰ ਅਨੁਭਵ ਸੀ, ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਕਲਾ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਮਹੱਤਵ ਲਈ ਡੂੰਘੀ ਕਦਰ ਕਰਦੀ ਸੀ।