79ਵੇਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਿਵਸ ‘ਤੇ ਕਾਲਾਪਾਣੀ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀਆਂ ਯਾਤਨਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਨਾਟਕ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ

ਪਟਿਆਲਾ- 79ਵੇਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਿਵਸ 'ਤੇ, ਤਮਾਸ਼ਾ ਆਰਟ ਥੀਏਟਰ ਗਰੁੱਪ ਵੱਲੋਂ ਇਹ ਨਾਟਕ ਕਾਲਾਪਾਣੀ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਤਸ਼ੱਦਦ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ। ਉਹ ਕਾਲਾਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਤਰਸਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਨਾਟਕ ਤਮਾਸ਼ਾ ਆਰਟ ਥੀਏਟਰ ਗਰੁੱਪ ਰਜਿਸਟਰਡ ਵੱਲੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਨਾਟਕ ਉੱਤਰੀ ਜ਼ੋਨ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਪਟਿਆਲਾ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਟਕ ਦੇ ਲੇਖਕ ਲਲਿਤ ਸਿੰਘ ਪੋਖਾਰੀਆ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਸੰਨੀ ਸਿੱਧੂ ਸੁਨੀਲ ਸਨ। ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਾਨ ਕਰੁਣ ਕੌੜਾ ਜੀ ਸਨ ਜੋ ਇੱਕ ਸਮਾਜ ਸੇਵਕ ਹਨ।

ਪਟਿਆਲਾ- 79ਵੇਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਿਵਸ 'ਤੇ, ਤਮਾਸ਼ਾ ਆਰਟ ਥੀਏਟਰ ਗਰੁੱਪ ਵੱਲੋਂ ਇਹ ਨਾਟਕ ਕਾਲਾਪਾਣੀ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਤਸ਼ੱਦਦ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ। ਉਹ ਕਾਲਾਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਪਾਉਣ ਲਈ ਤਰਸਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਨਾਟਕ ਤਮਾਸ਼ਾ ਆਰਟ ਥੀਏਟਰ ਗਰੁੱਪ ਰਜਿਸਟਰਡ ਵੱਲੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
 ਇਹ ਨਾਟਕ ਉੱਤਰੀ ਜ਼ੋਨ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਪਟਿਆਲਾ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਟਕ ਦੇ ਲੇਖਕ ਲਲਿਤ ਸਿੰਘ ਪੋਖਾਰੀਆ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਸੰਨੀ ਸਿੱਧੂ ਸੁਨੀਲ ਸਨ। ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਮਹਿਮਾਨ ਕਰੁਣ ਕੌੜਾ ਜੀ ਸਨ ਜੋ ਇੱਕ ਸਮਾਜ ਸੇਵਕ ਹਨ। 
ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਰਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ, ਕੈਲਾਸ਼ ਕੁਮਾਰ, ਰਿਪਨ ਇਸ਼ਨੂਰ, ਜਸਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ, ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਰਵੀਨ ਥਰਟੀ, ਸੰਨੀ ਸਿੱਧ ਹਨ ਨਾਟਕ ਦਾ ਪੂਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਹਰਸ਼ ਸੇਠੀ ਨੇ ਕੀਤਾ। ਬੈਕ ਸਟੇਟ ਅਮਰਜੀਤ ਵਾਲਿਆ, ਟਿੰਮੀ ,ਸ਼ਬਦ,ਵਿਨੋਦ ਕੁਸ਼ਲ, ਜੱਗੀ ਪਰਭਾਸ ਪੰਡਿਤ ਸੀ।ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ 200 ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਲੰਬੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਣਗੌਲੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਨੂੰ ਨਾਟਕੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਜਨਤਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ। 
ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ, ਕਾਲਾਪਾਣੀ ਜੇਲ੍ਹ ਦੇ ਨਰਕ ਭਰੇ ਤਸੀਹੇ ਝੱਲਣ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੰਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹੀਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੈਂਕੜੇ ਸ਼ਹੀਦ ਅਣਜਾਣ ਰਹੇ। ਇਹ ਥੀਏਟਰ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਫਰਜ਼ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਕੁਰਬਾਨੀ ਨੂੰ ਜਨਤਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਲਿਆਉਣ।
 ਨਾਟਕ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਮੇਂ 'ਤੇ ਸੈਲੂਲਰ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦੇ ਗਏ ਇਹ ਇਨਕਲਾਬੀ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰ ਸਕਣ ਦਾ ਦਰਦ ਸਹਿਣ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਘੋਰ ਨਰਕ ਭਰੇ ਤਸੀਹੇ ਵੀ ਝੱਲਦੇ ਹਨ। ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਮੀਲ ਦੂਰ ਇੱਕ ਟਾਪੂ 'ਤੇ ਇਕੱਲਾ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਪ੍ਰਗਤੀ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਲਈ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਾਸ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ। 
ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਪੁਰਾਣੇ ਇਨਕਲਾਬੀ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦੇ ਗਏ ਨਵੇਂ ਇਨਕਲਾਬੀਆਂ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਪ੍ਰਗਤੀ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਕੋਈ ਖਾਸ ਸਫਲਤਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ। ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਦੋਸ਼ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਨਹੀਂ ਲੜ ਸਕੇ ਜਿਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਕੇ ਮੌਤ ਦੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲ ਸਕੇ। 
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਯੋਗਦਾਨ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਾਲਾ ਪਾਣੀ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਦੇਸ਼ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਾ ਕਰ ਸਕਣ ਦੀ ਇਹ ਦੋਸ਼ੀ ਭਾਵਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਤੀ ਨਫ਼ਰਤ ਨਾਲ ਭਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਇਹ ਇਨਕਲਾਬੀ, ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਿਆਂ, ਉੱਥੇ ਪੁਲਿਸ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਅਫਸਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਦੋਸ਼ ਦੇ ਭਾਰ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸ਼ਹਾਦਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।