ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ- ਅੰਚਿਤ ਰਾਇ, ਮਾਊਂਟ ਕਾਰਮਲ ਸਕੂਲ,  ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਦੇ ਅਠਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠਾਂ ਪੈਂਦੇ ਦਬਾਅ ਨੂੰ ਬਿਜਲੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਹੁਣ ਤਕ ਮਾਡਲ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਪਰ ਹੁਣ ਇਸਨੂੰ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
ਅੰਚਿਤ ਦਾ ਇਹ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਪਾਇਜ਼ੋਇਲੈਕਟ੍ਰਿਕ ਸੈਂਸਰਾਂ ‘ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਚੱਲਣ ਸਮੇਂ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠਾਂ ਪੈਣ ਵਾਲੇ ਦਬਾਅ ਨੂੰ ਊਰਜਾ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸੈਂਸਰ ਟਾਇਲਾਂ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਲਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਜੋ ਉੱਪਰੋਂ ਚੱਲਣ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਬਾਅ ਮਿਲੇ ਅਤੇ ਬਿਜਲੀ ਤਿਆਰ ਹੋਵੇ। ਇਹ ਬਣੀ ਬਿਜਲੀ ਬੈਟਰੀਆਂ ‘ਚ ਸੰਭਾਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਤ ਦੇ ਸਮੇਂ ਰੋਸ਼ਨੀ ਲਈ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਤਕਨੀਕ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰੀਨ ਵਿਊ ਪਾਰਕ, ਹੁਸ਼ਿਆਰਪੁਰ ਦੇ ਦੌਰੇ ਦੌਰਾਨ ਮਿਲੀ, ਜਿਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਕੁਝ ਲਾਈਟਾਂ ਬਿਜਲੀ ਨਾਲ ਚੱਲ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਕੁਝ ਸੂਰਜੀ ਊਰਜਾ ਨਾਲ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਜੇਕਰ ਇਨਸਾਨੀ ਗਤੀਵਿਧੀ ਤੋਂ ਹੀ ਬਿਜਲੀ ਬਣਾਈ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਚਤੁਰ ਸਾਮਰਥ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਕਦਮ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 2 ਤੋਂ 5 ਜੂਲ ਤੱਕ ਊਰਜਾ ਬਣਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਭੀੜ-ਭਾੜ ਵਾਲੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਟਰੋ ਸਟੇਸ਼ਨ, ਸ਼ਾਪਿੰਗ ਮਾਲ, ਸਕੂਲ ਜਾਂ ਸਰਕਾਰੀ ਇਮਾਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਬਿਜਲੀ ਸਪਲਾਈ ਲਈ ਲਾਭਕਾਰੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਸੈਂਸਰਾਂ ਨੂੰ ਐਸਾ ਡਿਜ਼ਾਇਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਵਾਲੇ, ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਫਿਸਲਣ-ਰੋਕੂ ਟਾਇਲਾਂ ਹੇਠਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਣ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਤਕਨੀਕ ਸਿਰਫ਼ ਊਰਜਾ ਸੰਭਾਲ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਵਾਤਾਵਰਣ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਦਦਗਾਰ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਬਿਜਲੀ ਉਤਪਾਦਨ ਦਾ ਇਹ ਤਰੀਕਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ  ਕੋਇਲਾ ਜਾਂ ਹੋਰ ਪਾਰੰਪਰਿਕ ਇੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਰਹਿਤ ਹੈ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਕਸਦ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਤਕਨੀਕ ਹੋਰ ਵੱਧ ਸਥਾਨਾਂ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰੀ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਜੋ ਸਾਰੇ ਪੱਧਰਾਂ 'ਤੇ ਸਾਫ਼, ਸਸਤੀ ਅਤੇ ਸਥਿਰ ਊਰਜਾ ਦੀ ਉਪਲਬਧਤਾ ਹੋ ਸਕੇ। ਇਹ ਤਰੀਕਾ ਸਮਾਰਟ ਸ਼ਹਿਰਾਂ, ਸਰਕਾਰੀ ਇਮਾਰਤਾਂ, ਸਕੂਲਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਭੀੜ-ਭਾੜ ਵਾਲੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਬਚਤ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੀ ਰਾਖੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਹਾਇਕ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ